Hyperventilatie betekent ’teveel’ (hyper) ademen (ventilatie). Het is een symptoom van angst, paniek, stress, of oververmoeidheid.
Verklaring
Als we ademen, ademen we zuurstof in en koolstofdioxide (CO2) uit. Omdat u bij een opgejaagde ademhaling sneller uitademt, daalt de CO2-waarde in uw bloed. Dit verklaart gevoelens als duizeligheid.
Zuurstoftekort?
Een hyperventilatie-aanval voelt beangstigend: u hebt het gevoel dat u onvoldoende zuurstof krijgt, en misschien zelfs stikt. Het tegendeel is echter het geval: u ademt juist te veel zuurstof in dan nodig is. Het is dan ook beslist uit te sluiten dat u tijdens een aanval te weinig zuurstof krijgt en stikt. M.a.w. hoe beangstigend het ook voelt, uw angst is niet reëel.
Flauwvallen
Bent u bang om tijdens een hyperventilatie-aanval flauw te vallen? In de praktijk komt het nauwelijks voor. Hyperventilatie is namelijk een angstreactie. Hierdoor produceert uw lichaam meer adrenaline, en adrenaline activeert juist en houdt u dus wakker en alert. Zo gaan uw bloeddruk en hartslag omhoog, terwijl bij flauwvallen juist de bloeddruk daalt.
Twee soorten hyperventilatie
Hyperventilatie doet zich globaal in twee vormen voor:
- Acute hyperventilatie;
- Chronische hyperventilatie.
Acute hyperventilatie
Bij acute hyperventilatie treedt de versnelde, opgejaagde ademhaling plotseling op: U krijgt een aanval. Deze vorm is het meest beangstigend. Het overvalt je.
Chronische hyperventilatie
Bij chronische hyperventilatie hyperventileert u voortdurend. Dit gebeurt vaak zonder dat u het merkt. Het is dus subtiel. Naarmate u zich meer bewust wordt van uw hyperventilatie en de bijbehorende symptomen, wordt de kans op een hyperventilatie-aanval groter. En hoe meer u er op let, hoe erger uw probleem wordt. U gaat waarschijnlijk meer op uw ademhaling letten, waardoor deze ‘afgestemd’ raakt op uw ademhaling.
Chronisch betekent : voortdurend. Het betekent niet dat uw klachten niet zullen overgaan. Chronische hyperventilatie is even gemakkelijk te verhelpen als acute hyperventilatie.